อยากได้ เพื่ออะไร?

คนเราทุกคนมีความอยากอยู่ในตัว อยากได้ อยากเห็น อยากกิน อยากดู และอยากอื่นๆ อีกมากมายที่พูดไปก็ไม่มีวันหมด บางครั้งคนเราเกิดความอยากและไม่คิดกลั่นกรองดูให้ดีว่าสิ่งที่อยากนั้นมีความจำเป็นมากแค่ไหน... มันคือการตัดสินใจของแต่ละคนไปว่า การเติมเต็มความอยากนั้นเป็นสิ่งที่ควรหรือไม่ควร

แล้วทำไมผมถึงต้องมาพูดถึงเรื่องนี้ด้วย? เรื่องนี้เป็นเรื่องเล็กๆ ที่ดูเหมือนจะไม่ส่งผลกระทบใดกับใครเลย แต่จริงๆ แล้วมันส่งผลกระทบอย่างมากต่อการดำเนินชีวิตของทุกคน โดยเฉพาะจาก"ความอยากได้"

ในบรรดาความอยากทั้งหมด ความอยากได้ เป็นความอยากที่เห็นได้มากที่สุดในสังคมยุคปัจจุบัน เมื่อเวลาผ่านไปย่อมทำให้วิทยาการผลิตเกิดการพัณนา ก่อให้เกิดสิ่งประดิษฐ์แปลกๆ ใหม่ๆ เพิ่มขึ้นทุกวัน เวลาที่สิ่งเหล่านี้ออกมาสู่ตลาดเพื่อให้ประชากรทั่วไปสามารถซื้อมาไว้ในครอบครองได้ ความอยากได้จึงบังเกิดขึ้นในตัวมนุษย์ส่วนใหญ่...

ความอยากได้สามารถแบ่งมนุษย์ออกเป็นสองกลุ่มใหญ่ๆ ได้แก่กลุ่มมนุษย์ที่มีทรัพยากรและกำลังซื้อสิ่งของชิ้นนั้น และกลุ่มมนุษย์ที่ไม่มีทรัพยากรและกำลังซื้อสิ่งของชิ้นนั้น กลุ่มมนุษย์ที่มีทรัพยากรและกำลังซื้อคงไม่จำเป็นที่จะต้องคิดมากเพื่อซื้อสิ่งของเหล่านั้น แต่กลุ่มมนุษย์ที่ไม่มีทรัพยากรและกำลังซื้อจะต้องเริ่มคิดกลั่นกรองถึงวิธีการเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งของที่อยากได้นั้น

มนุษย์กลุ่มที่ไม่มีทรัพยากรและกำลังซื้อก็จะสามารถถูกแบ่งออกเป็นสองส่วนได้เช่นกัน ได้แก่กลุ่มมนุษย์ที่ไม่มีทรัพยากรและกำลังซื้อที่พยายามเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งของที่อยากได้ และกลุ่มมนุษย์ที่ไม่มีทรัพยากรและกำลังซื้อที่หาทางลัดเพื่อได้มาซึ่งสิ่งของที่อยากได้... มนุษย์ที่มีความพยายามเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งของที่อยากได้นั้นจะเริ่มจากการหาวิธีสร้างกำลังซื้อให้กับตนเอง หรือหาทางสร้างรายได้เพื่อเก็บเงินไว้ซื้อสิ่งของที่อยากได้ ส่วนมนุษย์ที่ใช้ทางลัดเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งของที่อยากได้นั้นจะเริ่มออกหากู้เงิน ทั้งในและนอกระบบ เพื่อให้ได้เงินก้อนมาซื้อสิ่งของที่อยากได้ในทันที...

มนุษย์ที่มีความพยายามจะใช้ระยะเวลาในการเก็บเงินเพื่อซื้อของที่อยากได้ ทำให้ระหว่างการหาเงินมาเก็บนั้น มนุษย์กลุ่มนี้มีโอกาษที่จะเริ่มคิดและวิเคราะห์ถึงความจำเป็นของสิ่งของที่อยากได้ว่ามีมากน้อยเพียงใด คำถามเช่น "จะซื้อมาทำไม?" "ซื้อมาแล้วจะใช้คุ้มไหม?" "ซื้อมาแล้วจะทำให้ชีวิตดีขึ้นอย่างไร?" จะเริ่มถูกตั้งขึ้นโดยตนเอง หากมนุษย์กลุ่มนี้เกิดการเปลียนใจ พวกเค้าก็จะยังคงมีเงินที่เก็บไว้นั้นเพื่อซื้อสิ่งของชิ้นอื่นที่พวกเขาคิดว่ามีความจำเป็นมากกว่าได้

ในทางกลับกัน มนุษย์ที่ใช้ทางลัดเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งของที่อยากได้นั้นจะไม่มีเวลาคิดไตร่ตรองว่าสิ่งของที่อยากได้นั้นมีความจำเป็นกับการใช้ชีวิตประจำวันมากน้อยเพียงใด แถมยังทำให้ตนเองเกิดภาระหนี้สิ้นจาการกู้เงินจากคนอื่น เมื่อพวกเขาทำงานพวกเขาก็จะไม่มีเงินเก็บเพราะจะต้องนำเงินจำนวนนั้นไปใช้หนี้ที่พวกเขาได้กู้มาเพื่อซื้อสิ่งของที่อยากได้ อีกทั้งราคาสิ่งของที่อยากได้จะมีราคาที่สูงขึ้นเนื้องจากการกู้เงินย่อมมีดอกเบี้ยอีกด้วย...

อย่างไรก็ตาม อย่างที่ผมได้กล่าวไว้ในช่วงแรกว่า "มันคือการตัดสินใจของแต่ละคนไปว่า การเติมเต็มความอยากนั้นเป็นสิ่งที่ควรหรือไม่ควร" แต่ผมก็อยากจะบอกไว้ว่า ก่อนจะทำการตัดสินใจอะไรก็ตาม ถามตัวเองก่อนว่า สิ่งที่อยากนั้นมีความจำเป็นมากน้อยเพียงใด? ได้มาแล้วจะทำให้คนหรือตนเองเดือดร้อนหรือไม่? ได้มาแล้วจะทำให้มีความสุขมากขึ้น หรือเอามาเพื่อเสริมสร้างฐานะของตนเอง? ผมเชื่อว่าถ้าทุกคนกลั่นกรองความจำเป็นแล้ว ภาระหนี้สิ้นคงจะไม่มีให้เห็นในสังคมปัจจุบันแน่นอน